Ingrid, kan jij ons vertellen hoe jij in het beleidsterrein veiligheid bent terechtgekomen en wat jij er interessant aan vindt?
Voordat ik Kamerlid werd heb ik twintig jaar voor de Rijksoverheid gewerkt, het leeuwendeel op het terrein van veiligheid. Als raadslid van de VVD-fractie Den Haag heb ik veiligheid in mijn portefeuille gehad en ik ben de politiek assistent geweest van Ivo Opstelten. Ik zit goed in de materie durf ik te stellen ;-)
Zonder veiligheid heeft het leven geen waarde. Veiligheid betekent voor mij vrijheid. Als er íets is dat de overheid op een professionele en integere manier moet regelen dan is het veiligheid. Nu mag ik me daar elke dag voor hard maken in de Tweede Kamer.
Wie is een inspiratiebron voor jou?
De politieagent op straat. Om die reden ga ik ook altijd graag mee met een dienst, dan zie ik dat inspirerende werk in de praktijk. Ik ben altijd enorm onder de indruk van de professionaliteit van de politie.
Wat is het meest bijzondere wat je als Kamerlid hebt meegemaakt?
Ik vond mijn beëdiging als Tweede Kamerlid een heel bijzonder moment. Een tijdje daarna volgde de periode dat ik namens de VVD onderhandelde over het coalitieakkoord, onderdeel veiligheid – dat vond ik ook ontzettend bijzonder om te mogen doen.
Wat zijn jouw ervaringen met het thematisch netwerk Justitie en Veiligheid?
Ik heb alleen maar goede ervaringen met het netwerk! Er worden goede activiteiten georganiseerd. Zelf heb ik twee relevante bijeenkomsten bijgewoond met leden van het netwerk, maar ook met de professionals uit het veld erbij. Dat soort bijeenkomsten zijn inspirerend voor mijn werk maar ook erg gezellig.
Jij hebt een sterke visie op de aanpak van ondermijning, kan jij ons daarin meenemen?
Er is zware misdaad in ons land, zwaarder dan we ooit gekend hebben. Deze zware georganiseerde misdaad werkt ontwrichtend op onze samenleving. Want zij staat aan de basis van een schaduweconomie, waar minimaal 16 miljard(!) euro in omgaat. Waar alles én iedereen te koop en inwisselbaar is. Waar er zonder blikken of blozen mensen neergeschoten worden. Waarin, als we niet nu handelen, onze democratische rechtsstaat wordt aangetast. Er is met dit coalitieakkoord een stevige agenda én geld om ondermijning aan te pakken. De inzet zit op de drieslag; preventie, repressie en het doorbreken van de criminele geldstromen.
Het begint bij weerbaarheid, in het bijzonder van ambtenaren, bestuurders en private partners in kwetsbare sectoren. Aandachtspunt voor 2023 is het afnemen van crimineel vermogen en doorbreken van criminele verdienmodellen. Er komt aangescherpte wetgeving aan, op afpakken en op witwassen. Dat is nodig ook! Aankomend jaar zal de aanpak van facilitators, de mensen die criminelen (onbewust) helpen, in de spotlights staan. We moeten ons niet alleen focussen op de drugscriminelen maar de hele criminele onderneming in beeld brengen; de ‘facilitators’ van de drugscriminelen komen er tot nog toe vaak makkelijk mee weg. In dit kader is het ook goed dat de kroongetuigenregeling wordt uitgebreid, zodat we met kleine vissen meer grote vissen vangen.
Hoe kijk jij aan tegen de huidige trend van polarisatie binnen de samenleving?
Dat vind ik heel erg zorgelijk. Gezond wantrouwen richting de overheid en de instituties slaat bij sommigen over naar een anti-overheidssentiment dat ronduit bedreigend is voor onze democratische rechtstaat. Met een ‘heilig doel’ voor ogen en het gevoel niet gehoord te worden lijkt alles toegestaan. Zie het asbest dumpen door boeren en het bekladden van schilderijen door activisten. Mijn reactie hierop is kortgezegd: doe even normáál zeg, alsjeblieft! Wij maken als land afspraken met elkaar en leggen die vast. En daar hebben we ons aan te houden. Altijd. Ik zal nooit tornen aan het recht van demonstratie. Maar ergens gaan staan, de wet overtreden en dan roepen dat je onschendbaar bent omdat je demonstreert vind ik onacceptabel.
Wat is een leuk, niet politiek, feitje over jou?
Dat ik een tweeling heb. En, begin deze maand met het heerlijk avondje op komst, surprise-stress;-))